Is Kennis Nodig voor Esthetische Waardering?

Als we betogen dat de eisen van de authentieke uitvoerders-praktijk (m.b.t. Oude Muziek) de muziek ontoegankelijk maken voor huidige oren—omdat die die geluiden niet gewend zijn—tenzij die over bepaalde kennis beschikken, hebben we niet betoogd dat de esthetische waardering van kunstwerken onafhankelijk is van voorkennis.

Immers, de reden waarom uitvoering met hedendaagse instrumenten de muziek wel hoorbaar maakt is omdat we wel kennis hebben van die instrumenten en de wereld eromheen en daar geen werk voor hoeven te doen—waar we geen ingewikkelde boeken of theorieën voor hoeven te bestuderen.

Dat we die kennis op een gemakkelijke manier vergaard hebben, nl. door in deze tijd te leven, betekent niet dat het geen kennis is, noch dat ze niet vereist is. Niet de vereiste voorkennis is problematisch, maar het feit dat de waarneming van de betekenis en waarde van de muziek niet perceptueel tot stand kan komen. Als dat het geval is hebben we een probleem.

Maar ik geloof zeker dat we kunnen leren luisteren naar op authentieke instrumenten uitgevoerde Oude Muziek. Dat de authentieken claimen dat dit de enige echte, ware, correcte uitvoering van deze muziek is, is onzin.

Voorbeelden (aanbevelingen)

Antonio Vivaldi: Le Quattro Stagioni, Nikolaus Harnoncourt (Conductor), Concentus Musicus Wien, Alice Harnoncourt Amazon

Wolfgang Amadeus Mozart: Requiem Christopher Hogwood, Emma Kirkby, Anthony Rolfe Johnson, and The Academy of Ancient Music (Audio CD – 1990)